De laatste keer vertrekken om 8:30 dit voorjaar en 14 frisse mannen stonden klaar voor deze
mooie rit.
Na een wat saai begin langs de Middenpeelweg draaiden we in Vredepeel richting Venray.
Na wat draaien en keren, gingen 3 renners weer richting huis, om later op de dag naar andere
sportwedstrijden te gaan kijken. Rijdend op een lange weg parallel aan de Middenpeelweg
hadden we de wind op de kop tot aan Horst. Na een haakse bocht kregen we de wind wat
meer in de rug en ging het stoempen over in lekker pedeleren.
Vrolijk door het Noord-Limburgse land, door dorpjes als Castenray, Oirlo, Oostrum richting de
pauze plaats Geijsteren. Er was deze keer gebeld en de plaatselijk horeca was voorbereid op
onze komst.
Aldaar mochten we op het overdekt buitenterras ”in de wei” plaats nemen. Een simplistisch
ambiance waar de koffie met grote kannen werd gepresenteerd en we zelf de koffie mochten
in schenken, voor ons geen probleem. Zeker niet voor een prijs van €1,50 per kop en met een
puntig koekje waarin menig renner een vrouwelijk licht puntje in zag. Deze pauzeplaats
mogen we vaker bezoeken.
De grootste renner wilde zich zelf verwennen met een Limburgse vlaai, na een uitgebreide
uitleg van de eigenaar, kreeg hij uiteindelijk een eenvoudige boterkoekje.
We stapte weer op de fiets, alhoewel onze grootste renner wat op start problemen had.
Waarschijnlijk zaten er hallucineerde stofjes in zijn boterkoek! Na wat oponthoud bij de
spoorlijn kwam het tempo weer goed in de groep, rijden door het Land van Cuijk vanaf
Maashees naar Overloon, St Tunnis richting Wanroij. In Ledeacker maakte we wat ruimte om
de ambulance met sirene te laten passeren. Vanaf Wanroij hadden we weer de wind op de
kop, toch hielden we het tempo er in en aan de zuidkant van Odiliapeel pakte we nog een
smal bos fietspadje richting Venhorst. Bijna thuis, hadden we toch nog een lekke band. Deze
werd met wat teamwerk een record tijd opgelost en dat zonder onze fietsenmaker. Na een
kleine 100 km waren we weer terug in Handel.