De dag van deze laatste officiële toertocht van dit jaar begon wat fris deze ochtend. Misschien dat dit de reden is dat we met een niet al te groot clubje aan de school stonden. Het belooft wel een mooie zonnige dag te worden dus daar heeft het niet aan gelegen!
Met 12 leden van Tourclub Handel en een gastrenner zijn we van start gegaan met de tocht Haelen. Een bekende tocht die we al jaren rijden. Alleen dit jaar rijden we de route andersom, en wordt de koffie genuttigd op een voor ons nieuw adres in Beringe. Hoe moeilijk kan dat zijn.
Dit principe, terugkijkend op het afgelopen seizoen, is vaker gehanteerd en blijkt af-en-toe te leiden naar, laat ik zeggen, parallel lopende zandwegen. Gelukkig is dit vandaag niet het geval. Wel een keer dat de voorrijders ietwat roomser als de paus waren omdat zij ervoor kozen de weg over te steken naar het fietspad aan de rechterkant terwijl er aan de linkse kant een dubbel fietspad lag. 300 meter verder waren we verplicht om de weg opnieuw over te steken en toch het tweerichtingenfietspad te volgen. Ik zeg: “toch goed bezig!”
In een mooi tempo vervolgden we de weg richting Limburg waar het langzaam maar zeker steeds bewolkter werd, en zelfs mistig werd. Het bleef goed opletten voor onze medeweggebruikers op de fiets die soms plotseling uit deze mist opdoemden. Ook zij hielden rekening met de weersomstandigheden (code geel, maar we gaan toch!) van deze ochtend en er werd netjes snelheid geminderd.
Wat mij persoonlijk goed bevallen is, het afgelopen seizoen, is dat de pauzeplekken wat verder in de route zijn gelegd. Ik kan me niet herinneren dat we dit jaar ergens aan een gesloten deur zijn gekomen omdat we te vroeg waren. Of m.a.w. dat we al voor 10 uur ergens aan ons koffieadres waren. Het betekende dus dit jaar wel dat van veel nieuwe adresjes ontdekt moest worden of zij een goei bakske koffie hadden. Ook vandaag kwamen we daar achter, en wat mij betreft, ondanks dat we vriendelijk en gastvrij ontvangen zijn, mogen we in Beringe wat anders zoeken.
Afijn. Toen wij weer verder. We staken de 200 jaar geleden gegraven Noordervaart over, voor het laatste mistige stukje Limburg. Gelukkig was het in Brabant weer licht. Het zonnetje scheen volop. Langs de ook meer dan 200 jaar oude Helenavaart hobbelden we richting huis. Het leek wel of dit stuk weg ook 200 jaar oud was. Ik verwacht overigens wel dat hier binnenkort een nieuwe laag ZOAB (de moderne pekweg) gelegd wordt omdat richting Griendtsveen al een nieuwe laag split op de weg lag.
Behalve dat de rest van de tocht bijzonder zonnig was, zijn er niet veel bijzonderheden meer te melden. De tocht is voor de rest bijna vlekkeloos verlopen. We hadden nog 1 lekke band van Mari, maar die werd door Twan snel en vakkundig gerepareerd.
Voor de liefhebbers was er nog koffie bij Mark!
Voor de volgende week staat de “tijdrit op gemiddelde” op het programma wat altijd weer een leuke afsluiting is van het seizoen. Geef je daarvoor nog op via de site van de tourclub als dat nog niet gedaan is![smoothslider id=’71’]
