In de contreien van Kleve is het altijd mooi rijden. Dat was ook wel te zien aan de opkomst.In het totaal 17 man plus gastrijdster Silvy Swinkels ondanks de afwezigheid van een aantal mountainbikers.Weer een Nederlandse topper die graag met ons mee op pad gaat. Direct bij het verzamelen was er al een discussie over de regenbui(en) welke ons zouden teisteren deze ochtend. Maar niet iedereen had een regenjas bij zich. Toch maar vertrokken richting Duitsland. Tocht verliep gesmeerd tot de eerste regendruppels zich aandienden. Gelukkig was dit niet de moeite waard om dit in het verslag te vermelden. Maar bij het binnen rijden van Duitsland zag de lucht er dreigend uit. Omdat we mijn inziens bewust verkeerd reden, hebben we toch maar mooi de bui(en) ontweken. Chapeau voor de kopmannen. Gelukkig wordt er niet meer het straffe beleid gevoerd van “route is route”. Met 2 lekke banden van de familie Swinkels werd richting Bredeweg gereden om daar maar de koffiepauze te houden. Het liep al tegen 10.45 uur toen wij daar arriveerden. Nog wat gemopperd over de route die niet klopte werd op de koop toegenomen. Gelukkig hebben de routemakers onderhand een huid zo dik als die van een olifant. Spontaan melden zicht twee (toeval of niet) familieleden om het verslag te maken. Dat is wel eens anders geweest. Maar toen puntje bij paaltje kwam kon de één niet schrijven en moest de ander weer werken. Zo zie je maar weer dat het werk meestal bij dezelfde personen terecht komt die dat weer met volle overgave doen. Met 108 km op de teller waren we toch nog op tijd voor de start van de formule 1, die al om 14.00 uur begon, weer terug in Handel. Een route om snel te vergeten en weer vrolijk verder met op dinsdag te koppeltijdrit en een dubbel programma in het Pinksterweekend.

Vroeg uit de veren. De wekker liep al om  6.10 uur af. Omdat het een doordeweekse zondag was met veel georganiseerde activiteiten was er besloten al om 7.00 uur te vertrekken. Zodat we op tijd terug konden zijn. De weersomstandigheden waren super. Een heerlijk voorjaarszonnetje en eindelijk eens een keertje weinig wind. Een unicum de laatste weken. We vertrokken stipt op tijd met 9 renners plus aangevuld met “onze” wereldkampioene.
Of is het juist andersom, de wereldkampioene aangevuld met 9 ….? Maar fijn, een even aantal dus zodat we allemaal 2 aan 2 konden rijden. Via Venhorst vertrokken we naar Langenboom voor de start van de mooie uit gepeilde tocht welke trouwens ook als gpx-bestand was te downloaden. Om 7.30 uur inschrijven bij café Bens. Was een fluitje van € 3,00 maar zo gepiept en bleek achteraf geen cent te veel. Was niet zo druk. Maar je kon ook vertrekken vanuit Groesbeek en Millingen. De route liep over mooie achteraf wegen via Haps, Gennep, stukje Duitsland, Berg en Dal met daarin de bekende klimmetjes inclusief de Oude Holleweg. Alleen Karlijn vindt deze klim echt leuk. Zij kwam dan ook als eerste boven. De rest moest toch wel even op adem komen. Toen we weer compleet waren gingen we in gestrekte draf via Heumen, Linden weer terug naar Langenboom. Ditmaal niet gestopt bij het eindpunt café Bens maar direct door via de Middenpeelweg naar ’t Vossenhol in Handel. Een paar minuten na 11.30 uur arriveerden we bij een vol terras. Het Rooi Skut was daar namelijk neer gestreken als pauze plek voor de jaarlijkse processietocht van slechts een kilometer of 10 max. Maar omdat wij nog jonge benen hadden (overigens wel met 130 km met een gemiddelde van 33,0 in deze vermoeide benen) konden wij wel blijven staan. Nog even wat na gekeuveld en waren we het er unaniem over eens dat deze mooie tocht een vaste route moet worden. Stukje Oude Holleweg eruit halen en dan voldoet deze tocht aan het criterium van maximaal 125 kilometer.

Dat het een zonnige zondag ging worden was wel te merken aan de aantal renners, maar liefst 24 hadden er veel zin. Ook de geblesseerde Karlijn was er deze keer bij. De groep moest gesplitst worden. De eerste groep vertrok richting Gemert. We waren nog maar nauwelijks onderweg of de eerste route probleempje kwam tevoorschijn een stukje zandweg. Kennelijk is het voorbereiden niet goed gegaan omdat achter de computer de zandwegen moeilijk kunt onderscheiden zijn van de verharde. Na dat we het golfterrein gepasseerd waren verliep de tocht weer prima. In Sevenum aangekomen stonden we nog voor een gesloten deur, maar dat duurde niet lang de eigenaar maakte de deur los en de koffie was zo geregeld. In de pauze werden lapjes uitgedeeld, omdat Armando vorige week een scheurtje had in zijn buitenband. Ook werd gevraagd wie er op hemelvaart mee ging voor de tocht Langeboom Millingen vertrek 7:00uur. Na de pauze werd er weer gesplitst ditmaal een A en een B groep. De A groep had de snelheid er goed inzitten met wat tegenwind ging de teller toch vaak over de 40km/h. Vlak voor Elsendorp werd de sprint ingezet en kwam de teller zelfs boven de 50km/h. Iedereen vond dat ze lekker hadden gefietst. JanG trakteerde op een lekker bakkie met deze keer geen rijstwafel maar een gevulde koek.

[smoothslider id='54']

Deze Moederdag zondag beloofde eindelijk veel zon, dat was merkbaar sommige renners hadden het zomers tenue aan enkele nog met arm en beenstukken, maar die konden uit in de pauze. De tocht ging deze keer weer richting Boekel over het Leurke naar Uden. We hadden er allemaal weer zin, ook Ton was weer van de partij na 4 weken wandelen richting Santiago de Compostela, Spanje. Jan en Marja zijn nu ruim een week met de fiets onderweg daar naar toe. Succes Jan en Marja en veel plezier.
De tocht verliep prima weinig wind deze keer. In s’Hertogenbosch aangekomen was het nog een rondje om de plas waar veel wandelaars en sporters ook gebruik maakte van de smalle weg, dus effe opletten en gas terug nemen. In Sint Michielgestel aangekomen was het pauze bij de Zwaantjes. We konden lekker buiten zitten en genieten van het klein bakje koffie en voor een paar een boschebol. Na de pauze werd besloten om als een groep te vertrekken, omdat er niet veel B renners erbij waren. Voordat we konden vertrekken was het eerst nog een buitenbandje repareren doormiddel van een lapje. Toen dat klaar was konden we vertrekken, de snelheid zat er goed in en iedereen goed volgen, zelfs Ton die toch enkele weken niet gefietst had, ijzersterke conditie. Vlak voor de kokse hoeve kwamen we nog bekende rensters tegen. Het was Kristel met haar maatje, leuk toch.
Toen we de Gemertse weg overstaken, was het wachten wie de eindsprint in ging zetten, maar er kwam niets, we ging rustig naar Andre en Helma voor de koffie. Het was weer een schitterende route.

[smoothslider id='53']

Dat het gelukkig al wat warmer is inmiddels al te zien aan de eerste renner met blote benen.
Omdat de groep uit Boekel al begon met een lekke band werd er vanuit Handel alvast richting Huize Padua vertrokken.
Daar sloten de Boekelse renners aan en vertrokken we met 21 man richting Berg en Dal.
Langs de Middenpeelweg werd de officiële route al verlaten omdat er werd aangenomen dat er een dood lopende weg ingereden moest worden.
Pas in Wanroij kwamen we weer op de route terecht. Met speciale dank aan onze wegkapitein die vandaag meerdere malen naar voren moest rijden om de groep de juiste richting op te sturen. Via de brug van Gennep kwamen we in Groesbeek aan.
Daar waren we direct het spoor helemaal bijster. Dan maar de bekende klimmetjes rijden en koffie bij de Oude Molen.
Via een stukje Duitsland richting Tivoli. Vanaf daar ging iedereen zijn eigen weg.
Sommigen direct naar de koffie om zich te sparen voor de terugweg.
Anderen nog even de Oude Holleweg en stukje Ubbergen.
Volgens de eerste koffie drinkers is de oude holle weg flink verhoogd omdat het zo verschrikkelijk lang duurde voordat iedereen bij de koffie arriveerde.
De eerste groep had op het buitenterras al 2x koffie genuttigd en hadden het koud gekregen en wilden eigenlijk al vertrekken.
Ruim na 11.00 uur werd er pas aanstalten gemaakt om richting huis te rijden.
Ten overvloede werd de bekende discussie, A en B-groep, werd weer gevoerd. Maar op de jaarvergadering is besloten dat we altijd in 2 groepen huiswaarts keren.
Vanwege de tijd werd er alvast rustig aangefietst.
Omdat de 2 groepen zo kort bij elkaar reden leek het wel 1 groep.
Onze wegkapitein moest onderweg wederom naar voren om toch nog even de koppen bij elkaar te steken en duidelijkheid te verschaffen.
Even stoppen en vragen hoe verder. Toen eenmaal duidelijk was dat er al 2 groepen waren maar dat de A-groep niet door reed keerde de rust weer in het peloton.
Voor de brug over de Maas werd de afstand tussen de twee groepen alsmaar groter mede door de gunstige rugwind.
Via Linden, Beers, Mill en Odiliapeel waren we toch nog mooi op tijd terug in Handel.
Volgende week is het Moederdag en staat de korte route naar ’s Hertogenbosch van slechts 106 km op het programma.

[smoothslider id='52']