Om 9 uur vertrokken we met 7 renners richting Liempde. Nu wél allemaal in ons nieuwe tenue 😉.
Het navigeren verliep voor de pauze niet helemaal vlekkeloos. Een lege batterij en onervarenheid met de apparaatjes was de oorzaak. Maar gelukkig hadden we een renner in ons midden die ons over de mooie landweggetjes kon navigeren. In verband met familieverplichtingen van één van onze renners zijn we vanaf Son en Breugel met z’n zessen verder gefietst. Halverwege de tocht hebben we gepauzeerd in café ’t Groene Woud, ook bekend als Sien Peijn of d’n Hazenlip. Het ouderwetse huiskamercafé aan het Duits Lijntje op Kasteren is al eeuwenlang een bekende pleisterplaats. Zo op het eerste gezicht lijkt de tijd er stil te staan. Bij binnenkomst brandt de houtkachel voor de ouderwetse schouw. De muren hangen vol met familiefoto’s, koffiekannen, keukengerei en klompen.
Na een paar lekkere bakjes koffie zijn we verder gefietst en hebben we met z’n vieren de zware wind getrotseerd. Twee renners moesten namelijk op tijd thuis zijn en hebben de pauze overgeslagen. Gelukkig was er één renner in ons midden (of beter gezegd op kop) die in bloedvorm was.
Kort samengevat: het was een prachtige route dwars door de Meierij, een gebied met veel pittoreske boerderijen, volop in bloei staande fruitbomen, oude akkers en mooie kleine kerkdorpjes. Iets over twaalven waren we weer in Handel, moe en voldaan.
