josvdbroek

12 renners en een renster staan klaar voor de rit van vandaag. Velp staat op het programma, een
andere naam maar veelal gelijk aan de route naar Herpen. De temperatuur en voorspellingen
worden verschillend ingevuld, de een in korte broek, een ander met arm- en beenstukken en weer
een ander in volledig “winter”tenue. Fijn om te zien dat Mark M, na een enkele weken blessureleed,
weer aan de start staat. Met gepaste snelheid fietsen we, onder aanvoering van wisselende
kopmannen, via Nistelrode naar het industrieterrein van Oss. Over een verhard pad door Herperduin
bereiken we Herpen om onze weg te vervolgen naar het gehucht Keent, gelegen in natuurgebied De
Keent genaamd. Keent is een gehuchtje met 70 inwoners. Op het terras en ook binnen kan je bij
“Terras Keent” genieten van een grote mok verse filterkoffie met eigen gebakken cake. Nadat we
onze energievoorraad weer op peil gebracht hebben vervolgen we de route. Via rustige landelijke
wegen bereiken we Odiliapeel. Ergens tussen Mill en Odiliapeel noopt een lekke band ons om even
te stoppen en een bandje te wisselen. Na dit oponthoud rijden we de route uit naar Handel. De klok
op de kerktoren zegt dat het kwart over twaalf is en mijn Garmin geeft aan dat we ruim 79 kilometer
afgelegd hebben. Een mooie rit door een mooie omgeving. Volgende week rijden we weer een
gezamenlijke rit. Om half negen vertrekken de A- en B-groep voor een rit van 89 kilometer.

Alweer een fijne zondagmorgen eens kijken hoeveel er zin hebben bij de A groep 3 uit Handel en 2 uit Gemert gingen voor de rit van 100km met een groot stuk over de dijk aan de maas. Via Venhorst, Zeeland en in de Reek gingen we de dijk op. We hadden de afspraak om de 5 km doordraaien zodat iedereen wat kopwerk kon doen, het verliep heel soepel ook met wat tegenwind. In Lithoijen  aangekomen was de fietspad afgesloten en moesten we een paar extra kilometers maken om bij de pauzeplaats te komen, het was gelukt, met dank aan Jarno die een schitterende plek gevonden had en ook afgesproken. De eigenaar was ook bakker en heerlijke gebakjes voor ons klaar gezet en Michel trakteerde ons vanwege zijn verjaardag, gefeliciteerd. We kregen ook nog renners uit Rijkevoort, die langs ons plaats namen en algauw werd er wat over en weer gekletst, eentje was familie van Brouwers uit Gemert. Na de pauze was het  weer een stukje terug om op de route te komen dit maal met de wind in de rug ging en wat hogere snelheid, wel moesten we een 50 tal trekkers inhalen, die ook een route aan het volgen waren, gelukkig gingen ze rechtsaf en wij rechtdoor. Via Heesch kwamen we aan in Uden bij het ziekenhuis was de route niet up to date, maar ook hier wisten we feilloos door te komen, het laatste stukje nog naar Boekel, we zouden daar op ziekenbezoek gaan, maar diegene was met de noorderzon vertrokken, jammer op naar de volgende, daar wat gedronken en wat bijkletsen van de heerlijke tocht, tot volgende week.   

Klokslag 8 uur waren de 7 coureurs van de A-groep present voor de tocht Stevensbeek. De rit moet immers toch een naam hebben. De route ging via de Dennenmark direct over enkele kleine boerenstaatjes waar sommige nog nooit geweest waren. Direct in Venhorst een zandpad ontwijken om weer op de Middenpeelweg uit te komen.
Voor ons uit zagen we de toerclub uit Boekel rijden, we hielden netjes afstand en draaiden via Wilbertoord , Sint-Hubert, Haps naar Oeffelt, rondom het natuur gebied “De Vilt” . In Beugen was het even zoeken om op de route langs de Maas uit te komen. Daar zagen we wandelaars met een ferme pas een wandelroute lopen.  Een oude wandelaar was dusdanig fanatiek dat zijn gehele boven lichaam open neer schudde. Om misverstanden te voorkomen, het was een bejaarde mannelijk wandelaar.
We reden verder via Boxmeer naar Sambeek op de Maasheggen route. In Boxmeer zwaaiden we Jan & Marco uit, die namen de verkorte route.
Net na het passeren van de veerpont bij Sambeek wist Jarno een koffie adres. Het was nog net voor 10 uur, dus benieuwd of we al welkom waren. We hadden geluk, doordat ook hier de lange afstand wandelaars passeren, wat het koffie adres open. We werden door Vrouw des huizes op een bijzonder manier welkom geheten., en vroeg direct of ze wat kon betekenen. “Jazeker”; antwoorden we allemaal. Waarop ze prompt reageren, Koffie, Thee, of pikante lectuur. We wilden graag allemaal koffie, behalve onze nieuwe zestiger die was toch wat meer nieuwsgierig, al moet hij het met een lekkere vlaai punt doen.
Aangesterkt vertrokken we na de pauze via Vortum-Mullem (helaas geen spandoek gezien) over de A73. Van het viaduct af direct een 170 graden bocht om op een lang fietspad beland door de bossen van Overloon/ Stevensbeek te komen. Wat was het vandaag toch super heerlijk week om te fietsen, we reden allemaal met een grote glimlach, genietend van het moei weer.
Hierna was het niet eenvoudig om naar huis te komen. We slingerden via Oploo terug naar Sint-Antonius, achterom naar Ledeacker en daarna weer naar Wanroij en Landhorst . Ook in Landhorst hebben diverse zandpaden van de route ontweken om uiteindelijk via de Keizersberg op de Middenpeelweg uit te komen. Nu weer een kleine omweg via de Elsendorpseweg / Grintweg om al slingerend in Handel aan te komen. Mooi voor 12 uur en 99,7 km op de teller een gemiddelde van onder de 30km/uur. Ja, de A-groep kan het ook rustig aan doen.
 Als afsluiting nog koffie en chocolade bij Andre.
 Helaas geen foto’s deze keer. Naar aanleiding van het vrijpostige gedrag uitbaatster op het koffie adres is dat wel zo gepast, bij deze nette fietsclub.

Met 11 man stonden we bij De Bron, Heerlijk weer, er waren er toch met een lang zweet shirt of mouwtjes.
Maar dat was door het heerlijke weer niet nodig.
De tocht speelde zich af over de middenpeelweg, Zo tussen Cuyk en Boxmeer, een rit die we dit jaar al eens eerder gereden hebben.
In St Anthonis moesten even om wegens een afgesloten weg, maar met kopmannen die de wegwisten was het omrijden geen probleem.
Bij Ons Moe in Oploo was de koffie, en zijn via Milheeze zo naar huis gereden.
Een mooi aantal kilometers en heerlijk weer was het fijn om Moederdag te gaan vieren.

Tijdens het luiden van de kerkklok werdt er ingeclickt en kon de rit naar Den Dungen beginnen. De eerste keer dat er flink de rem op moest was bij de keldonkse brug. Daar moesten 41 containers en een boot de brug passeren.
Vanaf daar konden we een mooi stukje bij tourclub volkel uit de wind gaan zitten, want waaien deed het behoorlijk.
Na heel wat geslinger en een klein beetje natte wind kwamen we aan in Den Dungen. Daar werd gekozen voor de plaatselijke MFA om koffie te drinken. Voor een schappelijke prijs een goede bak koffie.
Na het versterken van de inwendige mens en het lozen van overtollige bagage sprongen we weer op de fiets. Met de wind en een heel peleton wielrenners in de rug suizen we langs het kanaal naar Veghel.
Vanaf daar maken we nog wat lusjes om toch aan de kilometers te komen.
Op naar volgende week: Westerbeek

Achter in het peleton is het goed toeven…