Een bewolkte zondagmorgen bracht 15 renners op de been om onder een aangename temperatuur te koersen.
De route wordt door Mary direct aangepast doordat de Boekelseweg is afgesloten.
Met de neus richting koks was de beste optie.
Zo gingen we via Erp kris kras over mooie landwegen kruislings door de Meierijstad met de vertrouwde sluitpost Noud. In Rooi lag er een iets te scherp steentje in een bocht waardoor Mark Manders zijn achterband moest verwisselen. Via het mooie Liempde gaan we via het natuurgebied Mortelen richting Oirschot. Hier kregen we nog de plaatselijke ronde die anders was dan anders. Zo kwamen we via de Oirschotsedijk voorbij de kazerne is de weg afgesloten, keurig de omleiding gevolgd wat toch meer in aarde had dan gedacht.
Een Nederlands sprekende man met buitenlands accent die bezig was de frituur aan het openen, zegt dat ook dat kleine deel van het fietspad was afgesloten. Dus weer terug, achteraf bleek dat hij ongelijk had.
Komen we op beruchte fietspad richting Wintelre waar Gerard van de Pas en ??? een paar jaar geleden een duikeling maakte met slechte afloop.
Was het dit keer weer raak bijna aan het einde van het fietspad, komt er een groep renners ons tegemoet.
Wij gaan keurig ritsen, maar dat ritsen verliep door wat rem reacties wat anders dan anders en ontstond er een ketting reactie. Het ging mis bij Maarten Mertens die in de remmen moest, Jarno van de Elsen reed erachter op en beide belanden op het wegdek. Mark van Leuken fietste daarachter en lag, reed nog deels over Jarno heen en lag op zijn snuiter rechts in de tussenberm.
Daarachter zat nog Noud en Mary. Noud had nog een ouw verwetste handrem erop zitten en kon nog tijdig deze aantrekken. Mary van Lankveld echter niet. Hij zat achter Noud moest uitwijken en belande links in de sloot, hij had nog de pech dat de sloot droog was, anders was hij direct afgekoeld.
Maarten had wat schaafwonden op zijn benen en elle boog. Maar gelukkig konden alle 4 de renners met hun carbon of stalen ros weer verder.
Bij Brasserie Tof in Oirschot moest er toch even nagepraat worden. Ging de route verder diagonaal door Best langs de Rendac en het bos met de draaiende kontjes.
Naar Son die wie ook moesten doorkruisen kwamen we achteraf in Mariahout waar onze aangesloten verslapen renner uit Zijtaart zijn weg naar huis weer wist te vinden.
Over de Donkse brug via het pitoreske Boerdonk en de koks was het bijna half 1 en moest een ieder snel naar huis, voor een spuitje of het voorbereiden van een verjaardag.
Het was een zondag om niet snel te vergeten.
